برای مشاهده انواع دوربین سرعت سنج ساخت شرکت رسااندیشان همینجا کلیک نمایید.
همچنین می توانید از منوی دوربین ناحیه ای مدل های مختلف را بررسی نمایید.
سیر تحول دوربینهای سرعت سنج:
شناخت ماهيت و آگاهي از سير تحولات سامانه هاي حمل و نقل هوشمند(ITS)، منجمله دوربينهاي سرعت سنج از تكرار اشتباهات جلوگيري مي كند و به كاهش پايدار تصادفات جاده اي مي انجامد. در دهه 1970 ميلادي، با ورود انبوه خودروهايي که توان لازم براي سرعتهاي بالاتر از 150 كيلومتر در ساعت را داشتند، تصادفات جاده اي به شدت افزايش يافت. با افزايش سرعت، ميانگين ترافيك تصادفات مرگبار نيز بصورت غير خطي افزايش مي يابد. براي كنترل سرعت، اولين نسل دوربينهاي ثبت تخلفات سرعت با حسگر راداري در دهه 1970 به بازار عرضه شد كه به عنوان دوربين راداري ثبت تخلفات سرعت نسل اول استقراري ناميده شد.
اين دوربينها داراي مشكلات كاربردي بوده و هزينه هاي نگهداري گزافي را مي طلبيدند و در اروپا به صورت معدود به كار گرفته شدند. متعاقباً، دوربينهاي ثبت تخلفات سرعت استقراري با تكنولوژي لوپ مغناطيسي به بازار عرضه شد اين دوربين ها گذشته از مشكلات اساسي نصب و نگهداري قادر به تشخيص درصد بالائي از خودروهائيكه با سرعت بالا حركت مي كنند نيستند. از اينرو، در بزرگراهها كارايي لازم را نداشته و نمي توانند سرعتهاي بالا را تشخيص دهند. دوربينهاي لوپ مغناطيسي به صورت معدود در مسيرهايي که حد سرعت مجاز پايين است بكار گرفته شدند.
در دهه 1990، دوربين راداري ثبت تخلفات سرعت نسل دوم استقراري به بازار عرضه شد كه بسياري از مشكلات كاربردي و هزينه اي دوربينهاي نسل اول را برطرف نموده. ولي، مشكل اساسي و مشترك هر دو نسل اين بود كه امكان تعيين سرعت تمام خودروهائي كه در خطوط مختلف و در محدوده ديد دوربين قرار مي گرفتند را نداشتند به عبارت ديگر Multiple Laneنبودند. از اينرو، دوربينهاي نسل دوم فقط براي مسيرهاي كم تردد كارائي داشتند و فقط در مسيرهاي كم تردد در اروپاو آمريكا به كار برده شدند كه در كاهش تصادفات جاده اي در اين مسيرها بسيار مؤثر بودند. ولي، همچنان كنترل سرعت در بزرگراههاي پر تردد و خيابانها به عنوان يك مشكل كه راه حلي اساسي نداشت مطرح بود، تا اينكه در سال 2004 ميلادي دوربينهاي راداري ثبت تخلفات مدرن(MultipleLane) به بازار عرضه گرديد. از سال 2000 جهت كنترل سرعت از سرعت سنج ليزري و جهت تعيين سرعت ميانگين ترافيك از سرعت سنج ويدئويي نيز استفاده مي شود.
تكنولوژي ليزر نيز اخيرا در ساخت سرعت سنج ها استفاده شده اند ولی به صورت متعارف براي سرعت سنجهاي استقراري موجب اشتباه فاحش در كنترل سرعت مي شود. اخيراً شركتهائي سرعت سنج ليزر پرده اي را عرضه كرده اند كه فاقد استاندارد زيست محيطي و فاقد تأئيديه دقت در تعيين سرعت از مراكز علمي-پژوهشي معتبر جهاني است. اين نوع سرعت سنجها هنوز در مرحله بروشورهاي تبليغاتي و سايتها هستند و ممكن است هرگز مورد تأئيد واقع نشوند. هزينه هاي تعمير و نگهداري و به روز رساني اين سامانه ها نيز هنوز نامشخص است. تا زمانيكه تأئيديه معتبر دريافت ننمايند نمي توان از اين سيستمها استفاده كرد.