براي ديدن اجسام در سطح زمين، امواج الكترومغناطيس ساطع شده ازسطح جسم ( انعكاس يافته ) از هواي محيط عبور كرده و به دوربين ميرسد. از آنجا كه هوا تركيبي از گازهاي مختلف، بخار آب و ذرات معلق است، مقداري از اين امواج را جذب و مقداري را پراكنده ميكند كه ميزان تأثير آن به طول موج مورد استفاده بستگي دارد. با توجه به اينكه در طي مسير انتشار ممكناست شرايط مختلفي از قبيل ميزان تركيبات گازي، باد، دما و ديگر شرايط جوي تغيير يابد، بررسي اين تأثيرات پيچيده ميباشد .
عاملي كه براي ديدن اجسام مؤثر است ميزان كنتراست جسم يا زمينه است. شرايط جوي بر حسب فاصله از نقطة مشاهده، اين كنتراست را كاهش ميدهد. حداكثر فاصلهاي كه مي توان يك جسم را در ناحية طول موج مرئي ( طول موج 55 نانو متر ) مشاهده كرد به شرايط آب و هوايي بستگي دارد. البته در ناحية مرئي اثر جذب قابل صرفنظر كردن است .
در بالاي سطح دريا در صد قابل ملاحظهاي بخار آب و رطوبت وجود دارد. با توجه به اينكه عامل اصلي كاهش برد در ناحيه طيفي مرئي پراكندگي است، بخار آب تا هنگامي كه به صورت ملكولي باشد تأثير قابل ملاحظهاي در پراكندگي ندارد. ولي هنگاميكه بصورت ذرات بزرگتر مثل مه و ابر تشكيل شدند، در برد تأثير مي گذارند .
اتمسفر محدوديتهاي مهمي را بر عملكرد سيستمهاي الكترو اپتيكي تحميل ميكند. در واقع محيط انتشار را ميتوان يكي از اساسيترين اجزاء يك مجموعه اپتيكي دانست. امروزه بعلت اينكه كيفيت و قابليت سيستمهاي آشكار سازي و منابع تابشی مانند ليزرها بسيار بالا رفته و عمدهترين محدوديت روي عملكرد سيستمه معمولاً محيط اتمسفري است .
عمده اختلالات ناشي از محيط اتمسفري كه به عبور تابش و عملكرد سيستم تصوير بردار حرارتي تأثير مي گذارد عبارتند از :
1- تضعيف تابش ( جذب، پراكندگي )
2- تابش محيط و ناحيه مادون قرمز
3- انحراف محل واقعي هدف
4- مدولاسيون تابش
از مهمترين فاكتورهاي بالا تضعيف تابش بيشترين اثر را گذلشته و برد سيستم ها را محدود مي كند . عواملي كه در اتمسفر باعث جذب و پراكندگي میشوند ذرات موجود در اتمسفر شامل : مولكولهاي انواع گازهاي موجود، ذرات گرد و غبار، باران، رطوبت و … هستند كه ميزان تأثير آنها به چگالي دما، فشار، اندازه ذرات و از همه مهمتر به طول موج عبوري بستگي دارد.
ميزان عبوري اتمسفر براي همه طول موجها يكسان نبوده و فقط در نواحي خاص ميزان عبور زياد وغير محدود كنندهاست. نواحي ( 5/1 – 4/0 ، 5/2 – 5/1 ، 5 – 3 و 12 – 8 ميكرو متر ) نواحي هستند كه در آنها ميزان عبور قابل توجه است. در واقع ميتوان اين نواحي را براي سيستمهاي الكترواپتيكي استفاده نمود. از اين ميان فقط در ناحيه ( 5 – 3 و 12 – 8 ميكرو متر ) براي ساخت و بكارگيري سيستم تصوير بردار مادون قرمز ( غير فعال ) يعني تصوير بردار حرارتي مناسب است. زيرا اجسام در دماي محيط فقط در اين دو ناحيه تابش خود به خودي قابل توجه اي داشته و توسط تأثيرات اتمسفري جذب نميشوند . چون تابش مادون قرمز نسبت به تابش مرئي در جو زمين و هواي مه آلود و دود كمتر جذب میشود، بنابراين اينگونه دوربينها در اين شرايط آب و هوايي نامساعد نيز قابل استفاده مي باشند .